سپ مایر 65 ساله شد
مایر به تمامی افتخارهایی که یک بازیکن فوتبال می‌تواند به آنها دست یابد رسید...
یوزف مایر که فوتبال‌دوستان او را به نام «سپ مایر» می‌شناسند، نام‌آورترین و موفق‌ترین دروازه‌بانی است که تاریخ این ورزش در آلمان به خود دیده است. روز 28 فوریه مصادف است با شصت و پنجمین سالگرد تولد این فوتبالیست استثنایی.
سپ مایر که سال‌ها محافظ دروازه‌ی تیم ملی فوتبال آلمان و باشگاه بایرن مونیخ بود، در دوره‌ی شانزده ساله‌ی فعالیت ورزشی حرفه‌ای خود، به تمامی افتخارهایی که یک بازیکن فوتبال می‌تواند به آنها دست یابد، دست یافت.
سپ مایر در تاریخ 28 فوریهی 1944 در شهر «متن» واقع در ایالت باواریای آلمان چشم به جهان گشود. در هشت سالگی شروع به بازی فوتبال کرد. نخست در خط حمله بازی میکرد و حتا یکبار در نوجوانی آقای گل مسابقات محلی شد.
چهارده ساله بود که در بازی نهایی مسابقات جوانان، با تیم خود «اس.فاو. هار» در مقابل تیم جوانان بایرن مونیخ قرار گرفت. در آن بازی، دروازهبان اصلی تیم او به دلیل آسیب‌دیدگی نتوانست حضور یابد و مربی تیم به ناچار سپ مایر را درون دروازه جای داد.
مایر جوان و بی‌تجربه اگر چه نتوانست از شکست 12 بر صفر تیم خود در مقابل تیم جوانان بایرن مونیخ جلوگیری کند، اما در آن بازی با پرش‌های شگفت‌انگیز و حرکات دلیرانه توانست مانع از شکست سنگینتر تیم خود شود. بیدلیل نبود که در همان بازی مورد توجه مربی تیم بایرن مونیخ قرار گرفت و وی به او پیشنهاد پیوستن به این تیم را کرد.
سپ مایر در آن زمان این پیشنهاد را رد کرد و در تیم خود ماند تا همچنان در خط حمله بازی کند. اما هر چه بیشتر میگذشت، مربی تیمش از او بیشتر به عنوان دروازهبان استفاده میکرد. سرانجام در سال 1959 به مونیخ رفت. تنها یکسال پس از آن، از طرف «هلموت شون» مربی نامدار آلمانی، برای بازی در تیم ملی فوتبال جوانان آلمان فراخوانده شد. مایر رویهم 14 بازی برای این تیم انجام داد و از آن میان تنها یکبار درون دروازه جای نگرفت.
سپ مایر در سال 1964 دروازهبان ثابت تیم بایرن مونیخ و جزوی از محور اسطورهای «مایر ـ بکنباوئر ـ مولر» شد. با همین بازیکنان بود که باشگاه بایرن مونیخ به دستهی اول صعود کرد. پس از آن این باشگاه سیر صعودی بی‌وقفه‌ی خود را در گسترهی ملی و بعدها در سطح اروپا آغاز کرد.
در پی آن، سپ مایر به تیم ملی فوتبال آلمان دعوت شد و نخستین بازی خود را به عنوان دروازهبان این تیم در سال 1966 در دوبلین مقابل ایرلند انجام داد. در آن بازی آلمان با نتیجهی چهار بر صفر حریف خود را درهم کوبید.
مایر در همان سال، در مسابقات جام جهانی فوتبال در لندن، همراه تیم ملی فوتبال آلمان بود، اگر چه به عنوان دروازهبان ذخیره.
آلمان در رقابتهای آن دوره، در بازی نهایی در استادیوم ویمبلی و در نتیجهی یک گل جنجالی، مقابل تیم ملی فوتبال انگلستان شکست خورد و به مقام دوم رسید.
پس از آن دوره از مسابقات، عصر طلایی سپ مایر آغاز شد. او تدریجا با جاگیری‌های تیزبینانه، واکنش‌های سریع، شیرجه‌های شگفت‌انگیز، پرش‌های تماشایی و حرکات ناگهانی و غیرقابل پیش‌بینی، به دروازهبان شماره‌ی یک و بی‌چون‌وچرای آلمان تبدیل شد. دیگر همگان با اشاره به دهستان زادگاه او، از «گربه‌ی آنتسینگ» سخن می‌گفتند.
مایر در بازیهای جام جهانی مکزیک در سال 1970 دروازهبان شماره‌ی یک آلمان بود. آلمان در آن دوره از مسابقات در دیدار یک چهارم نهایی در مقابل انگلستان با نتیجهی سه بر دو پیروز شد، اما در بازی نیمه‌نهایی در مقابل تیم ملی فوتبال ایتالیا (در بازی قرن) با نتیجهی چهار بر سه شکست خورد و در پایان پس از برزیل و ایتالیا به مقام سوم بسنده کرد. اگر چه این برای مایر افتخار کوچکی نبود، اما دریافت شش گل در آن دو بازی تاریخی، بسیاری از کارشناسان فوتبال را به این نتیجه رساند که اگر چه تیم ملی آلمان دارای یک دروازهبان خوب است، اما این دروازهبان هنوز در اندازه‌های جهانی نیست.
هلموت شون مربی تیم ملی فوتبال آلمان، بی‌توجه به منتقدان، همچنان به سپ مایر اعتماد کرد و او نیز در سال‌های بعد شایستگی کامل خود را نشان داد و منتقدان را خاموش ساخت. مایر در سال 1972 با تیم ملی فوتبال آلمان در بلژیک به مقام قهرمانی جام ملتهای اروپا رسید و دو سال بعد در مسابقات جام جهانی فوتبال در آلمان قهرمان جهان شد. مایر را در این دوره، یکی از بزرگ‌ترین و موفق‌ترین دروازهبانان جهان لقب دادند.
فرانتس بکنباوئر «قیصر» فوتبال آلمان، مایر را با فاصلهی زیاد نسبت به دیگران، بهترین دروازهبان تاریخ فوتبال آلمان می‌داند. در ستایش او می‌گفتند: هر گلی که وارد دروازه‌ی مایر شود، غیرقابل مهار بوده است!
از ویژگی‌های مایر، تمرینات غیرعادی او بود. برای نمونه مرغی را در میدان وسیع فوتبال رها می‌ساخت و سپس با شیرجه‌های تماشایی تلاش میکرد پرنده را به چنگ آورد! در انتقاد از قصور بازیکنان خودی صریح بود. حتا زمانی که بکنباوئر، بازیکن استثنایی هم‌باشگاهی او در دو بازی پی درپی، اشتباها دو گل وارد دروازه‌ی خودی کرد، مایر از مربی تیم خواسته بود که یکی از مدافعان تیم را مامور کنترل «قیصر بکنباوئر» کند تا او دوباره به تیم خودی گل نزند!
مایر خیال داشت تا چهلسالگی درون دروازه بایستد و به رکورد 100 بازی برای تیم ملی دست یابد، اما در سال 1979 بر اثر یک حادثه‌ی سنگین رانندگی که به آسیب‌دیدگی شدید او منجر گردید، به فعالیت خود در میدان‌های ورزشی پایان داد. با این حال وی هنوز از فوتبال دل نکنده و امروز نیز مربی دروازهبانان باشگاه بایرن مونیخ است.
افتخارات زیادی در کارنامه‌ی ورزشی سپ مایر ثبت شده است. وی علاوه بر قهرمانی جهان و اروپا، چهار بار با بایرن مونیخ قهرمان آلمان، سه بار قهرمان باشگاههای اروپا و یک بار قهرمان باشگاههای جهان شد. مایر سه بار به عنوان بهترین بازیکن آلمان انتخاب گردید و افزون بر آن، کارشناسان فوتبال او را به عنوان بهترین دروازهبان تاریخ فوتبال آلمان برگزیدند.
نام سپ مایر از طرف فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا)، در رده‌بندی بهترین دروازهبانان تاریخ فوتبال جهان، پس از لئویاشین دروازهبان افسانه‌ای شوروی، گوردن بنکس گربه‌ی چالاک انگلستان و دینو زوف دیوار استوار تیم ملی فوتبال ایتالیا، در جایگاه چهارم قرار گرفته است.
